59% van de ingezette ETH wordt beheerd door vier providers

Het goede nieuws voor Ethereum investeerders is dat de Merge soepel verliep, zonder problemen. Ethereum is nu een Proof-of-Stake blockchain, wat een tot 99,95% lager energieverbruik betekent.

Maar het is niet allemaal leuk en positief. Het probleem van centralisatie is veelbesproken, maar als je op de keten springt en naar de statistieken kijkt, wordt duidelijk hoe groot het probleem is.

Om het probleem in algemene termen uit te leggen, om een validator op het Ethereum-netwerk te worden, moet een belegger, nu mijnbouw achterhaald is geworden nadat de Merge de blockchain naar Proof-of-Stake heeft verplaatst, ten minste 32 ETH hebben.

Dit is duidelijk een groot deel van de verandering – ter waarde van $42.000 op het moment van schrijven – en daarom niet mogelijk voor de meerderheid van de beleggers. In feite blijkt uit de onderstaande gegevens op de keten dat er slechts 122.000 portefeuilles zijn met meer dan 32 ETH. Dat is van de 86 miljoen niet-nul portemonnees.

 Voer dus stakingspools in.

Door hun geld bij een derde partij vast te leggen, kunnen beleggers deelnemen aan pools met zo weinig ETH als ze willen, waarbij de derde partij het geld verzamelt om als validator op te treden. Zie het als het kopen van aandelen in een bedrijf – je bezit niet het hele bedrijf, maar krijgt een percentage van de winst.

Het enige probleem is dat deze derde partijen dan grote delen van het netwerk beheren.

In feite toont het verkleinen van de vier grootste inzetpools het probleem aan. Van de 13,7 miljoen ETH die momenteel wordt ingezet, is 4,2 miljoen via Lido, 1,9 miljoen via Coinbase, 1,1 miljoen via Kraken en 0,9 miljoen via Binance. Dat is 59% van de totale waarde die alleen al via die vier providers wordt ingezet.

De gegevens verklaren eenvoudig waarom sommigen zich zorgen maken dat de Merge to Proof-of-Stake heeft geleid tot een grotere centralisatie van het Ethereum-netwerk. Want in werkelijkheid is dat zo – en het is moeilijk om ruzie te maken met de bovenstaande cijfers.

Het is ontnuchterend om na te denken over wat er zou kunnen gebeuren als een van de bovenstaande providers plotseling zou stoppen met het uitvoeren van hun stakingstaken, om welke reden dan ook. Misschien een soort schandaal bij het bedrijf, of een regelgevende reden (denk aan Tornado Cash) of een andere onvoorspelbare gebeurtenis.

Met zoveel ETH die via deze providers wordt gesluisd, is het een enorme hoeveelheid waarde – en een belangrijke, centrale risicobron voor de hele Ethereum-blockchain.