Beleggers vrezen dat privésleutels de crypto opkomst belemmert, zegt KPMG

Beleggers vrezen dat privésleutels de crypto opkomst belemmert, zegt KPMG

By Benson Toti - Kort bericht
Bijgewerkt 06 July 2022

Als institutionele financierders de crypto wereld moeten betreden, dan hebben privésleutels beheerders nodig om de veiligheid van beleggers te waarborgen, zegt het accountantskantoor.

 

De crypto geldmarkt moet volgens een rapport van KPMG veiliger middelen ontwikkelen om digitale activa op te slaan, om zo institutionele beleggers binnen te halen. Het accountantskantoor beweerde dat de privésleutels die gebruikt worden om toegang te verkrijgen tot de wallets van gebruikers een fundamentele beveiligingsfout zijn:

“Vooral institutionele beleggers zullen geen risico lopen om crypto activa te bezitten als hun waarde niet op dezelfde wijze kan worden gewaarborgd als hun cash geld, aandelen en obligaties.”

Wanneer jij de privésleutel van een wallet verliest, dan wordt de inhoud ervan ontoegankelijk. Veel houders hebben miljoenen dollars aan cryptogeld verloren na het misplaatsen van hun sleutel. In één geval, namelijk het overlijden van een Canadese exchange CEO vorig jaar, leidde dit tot een verlies van naar schatting 145 miljoen dollar.

Het KPMG rapport stelt voor dat privésleutels worden toevertrouwd aan institutionele bewaarders om hen namens beleggers te beschermen. Dit zou eigenaren kunnen verlichten als die mogelijkerwijs hun privésleutel verliezen, maar de geboden oplossing zou aantoonbaar een terugkeer zijn naar gecentraliseerde autoriteiten die financiële activa beheren, zoals banken dit momenteel doen met fiat valuta’s.

Dit roept vragen op over de functie van een crypto valuta. Men zou kunnen stellen dat een traditionele kluis voor een privésleutel een veiliger manier zou zijn om digitale activa op te slaan dan deze aan een bewaarder toe te vertrouwen. Betaalmiddelen aan toonder, zoals cash geld, obligaties en meer recentelijk crypto valuta’s, zijn eigendom van degene die fysiek over de activa (of privésleutel) beschikt. Het is logisch om een beheerder contant geld toe te vertrouwen, in plaats van dit onder het matras te bewaren, vanwege het risico op verlies of diefstal. Betaalmiddelen aan toonder en cryptogeld sleutels kunnen echter behoorlijk veel geld waard zijn, waarvoor enkel een veilige opslagplaats nodig is.

Het probleem van het rapport van KPMG is echter zeker verontrustend. Naar schatting 9.8 miljard dollar werd sinds 2017 door hackers gestolen, wat tot bezorgdheid leidt over de levensvatbaarheid op lange termijn van de crypto sector groei, als er hiervoor geen oplossing wordt gevonden. Het gebruik van cold wallets, die niet verbonden zijn met internet, en het verspreiden van bezittingen over verschillende wallets (door niet alle eieren of munten in één mand te stoppen) zou een veiliger middel kunnen zijn om de activa van beleggers tegen hackers te beschermen.

Maar hoe zit het met de activa die al door hackers is gestolen? In het geval van Bitcoin is er enige speculatie dat een neerwaartse koersvorming soms veroorzaakt wordt door hackers die hun gestolen Bitcoin verkopen, waardoor de markt overstroomt en de prijs crasht. Zoals sommigen dit speculeerden bij de Bitrue hack van vorig jaar.

De uitwisselingen reageerden echter behoorlijk vlot op de Bitrue hack en boden zekerheid over hoe de cryptowereld in de toekomst met hacks zal omgaan.  Binance ontwikkelde rap een fraudebestrijding systeem, een maatregel die enkel dankzij de blockchain mogelijk is, waarbij de gestolen Bitcoin geïdentificeerd en geblokkeerd kan worden.

“Terwijl de crypto activa groeit,” beweert KPMG in hun rapport, “hebben beheerders een geweldige kans om rendement te behalen, zowel door managementvergoedingen te verdienen voor het leveren van eenvoudige bewaar services, als door aangrenzende diensten aan te bieden die alleen maar mogelijk zijn in het opkomende crypto ecosysteem.”

Het voorstel van KPMG kan de gemoedstoestand van sommige beleggers wellicht veraangenamen, maar zal weinig teweegbrengen bij degenen die op hun hoede zijn om hun privésleutel aan een derde partij over te dragen en er liever zelf over beslissen om hun sleutels zelfstandig te bewaren.