Er ontrafelt zich momenteel een hedgefonds drama op Wall Street, nu doorgewinterde hedgefondsen door ‘amateurs’ uit hun shortposities worden gesqueezed. Deze keer hebben de detailhandelaren Wall Street in hun eigen spel verslagen door met een lange afstandsschot te winnen.
Het begon allemaal met ‘WallStreetBets’, een subreddit groep die als een handelsforum functioneert waar deelnemers aandelen, opties en beurshandel gerelateerde tips en verhalen bespreken. WallStreetBets werd acht jaar geleden opgericht en telde ongeveer twee miljoen leden, maar dat is de afgelopen week verdubbeld.
Het begon allemaal met een bedrijf genaamd GameStop (ticker $GME), een favoriet aandeel voor hedgefondsen die gespecialiseerd zijn in het short selling van aandelen. Bij het shorten van een aandeel is de verkoper verplicht om 100% van de investering te doen als de voorraad naar nul gaat. Of in gewoon Engels: als het bedrijf over de kop of failliet gaat.
Het probleem voor de meeste van deze hedgefondsen is dat WallStreetBets besloot de andere kant van de handel te kiezen. En het verschil is enorm, want terwijl de verliezen bij long gaan aan de onderkant beperkt zijn (de voorraad kan immers niet onder de nul zakken), zijn de verliezen voor de short sellers aan de bovenkant onbegrensd.
En dit is hoe het in zijn werk gaat: er is zowel een korte squeeze als een gamma squeeze in het spel, een dodelijke combinatie voor short sellers.
Wat is een korte squeeze?
Wanneer short sellers tegen een aandeel wedden, lenen ze van de brokers aandelen met de belofte de aandelen in de toekomst terug te geven. Het doel hiervan is om winst te maken als de prijs van de aandelen zakt.
Als een short seller bijvoorbeeld een aandeel voor 50 dollar verkoopt en de prijs gaat naar 40 dollar, dan kan de verkoper besluiten om die winst te grijpen. Om dit te doen, zal de short seller de shortpositie sluiten door de aandelen aan de brokers terug te geven om zo een winst van 10 dollar op het verschil te boeken.
Maar wat nu als de prijs stijgt en niet zakt? Dit is waar een korte squeeze in beeld komt.
Laten we eens stellen dat de prijs van de aandelen van 50 naar 100 dollar gaat. Wanneer de aan een short blootgestelde activa een snelle prijsstijging ervaart, dan wordt de short seller gedwongen om de shortposities af te dekken door de aandelen op de markt te kopen en ze aan de brokers terug te geven. Om precies te zijn zal de short seller zelfs brandstof aan het vuur toevoegen, en zal de prijs daardoor nog wat verder stijgen.
Met andere woorden, de short seller wordt gedwongen de transactie te verlaten door de aandelen te kopen om hun short positie te dekken. In het geval van GameStop genereerde de WallStreetBets groep gisteren een ‘mark-to-market’ gat van 5 miljard dollar in de zakken van de short sellers. En dat was alleen nog maar gisteren.
De epische korte squeeze profiteerde eveneens van iets anders dat fout ging bij de hedgefondsen: een gamma squeeze.
Wat is een gamma squeeze?
Een gamma squeeze behoort tot de ‘duistere’ wereld van de derivatenhandel. Waarom duister? Omdat de derivaten verantwoordelijk waren voor de grote financiële crisis van 2008-2009. Eén van de principes waar de WallStreetBets leden voor staan is: hoe komt het dat de vermogensbeheerders na de crisis werden gered, terwijl de gewone man de rekening betaalde? En nu worden dezelfde wapens gebruikt om de rijken op Wall Street te ‘straffen’.
Voordat we de gamma squeeze bespreken, is het de moeite waard om te vermelden dat dit een fenomeen is dat bij de handel in opties hoort. Opties zijn derivaten die op basis van de beweging van de onderliggende waarde fluctueren (d.w.z. de aandelen die door hedgefondsen short zijn gegaan). Het probleem met deze opties is dat ze, hoewel ze tot een andere markt behoren, indirect effecten hebben op de werkelijke beurskoers van de onderliggende waarde. En dit is hoe.
De opties zijn call of put. Als jij een putoptie koopt, dan verwacht je dat de prijs van de onderliggende waarde zal dalen. Als jij een calloptie koopt, dan verwacht je dat deze stijgen zal. Onthoud hierbij dat dit niets anders is dan een contract, en dat de kosten voor het aangaan van het contract de premie wordt genoemd.
Maar wanneer jij een calloptie koopt (d.w.z. je verwacht dat de markt naar boven zal stijgen), dan moet iemand die optie aan jou verkopen, en dat is de marktmaker. De marktmaker denkt twee keer na over de risicoblootstelling die hij heeft, vooral als de prijs van het aandeel inderdaad naar boven beweegt. Als zodanig zal de marktmaker ervoor kiezen zijn blootstelling af te dekken, want als de prijs boven de uitoefenprijs stijgt, dan zal de marktmaker verlies lijden.
Om zich tegen een dergelijk scenario in te dekken, gaat de marktmaker de feitelijke markt op en koopt tevens wat aandelen voor zichzelf. De te meer de prijs stijgt, de te meer de marktmaker ook koopt. Dit is het indirecte effect van een optiecontract op de werkelijke prijs van de onderliggende waarde.
Marktmakers gebruiken hiervoor de delta, een maatstaf voor hoeveel de prijs van een optiecontract ten opzichte van één dollar in de werkelijke aandelen beweegt. Gamma vertegenwoordigt hierbij de snelheid van de verandering. Dus bij een gamma squeeze is het zo, dat des te meer de delta en gamma stijgen, des te meer de marktmaker gedwongen wordt om de aandelen op de markt op te kopen.
De ontleding van een squeeze tijdlijn
Het begint allemaal met iemand (m.a.w. hedgefondsen) met een blootstelling aan de short kant van een bedrijf. Als andere handelaren denken dat het bedrijf meer dan de huidige prijs waard is, dan kunnen ze besluiten om de werkelijke aandelen of callopties te kopen, of beide.
Bij elke stijging van de aandelenkoers met 1 dollar, lijden de short sellers zowel aan een korte squeeze (de short seller moet aandelen kopen om ze aan de brokers terug te geven) als aan een gamma squeeze (de marktmakers moeten aandelen kopen om ze tegen het risico te dekken dat er in de optie door geld uitgeoefend wordt).
Wat betekent dit voor beleggers?
Plotseling beheerst de detailhandelaar de markt. Wanneer er namelijk 2 miljoen handelaren met kleine rekeningen gezamenlijk handelen, gedragen ze zich immers als een flink fonds op zichzelf, met enorm veel kapitaal en middelen.
Beleggers moeten zich daarom zorgen maken, want voor het eerst zouden de detailhandelaren de aandelenmarkt permanent kunnen veranderen. We zouden nu qua investeren wellicht aan het begin van een nieuw tijdperk kunnen staan, waarin de macht van instituties naar individuen verschuift.