Onderzoek uitgevoerd door de Bank of Canada bespreekt de grijze gebieden tussen openbaarmaking en privacy
De Central Bank of Canada heeft een analytisch bericht onder het personeel verspreid waarin het concept van privacy bij central bank digital currencies (CBDC’s) onderzocht wordt. Het gaf ook een overzicht van de voor- en nadelen van ‘zero-knowledge proofs’.
Een groot deel van het document verdiept zich in de afwegingen tussen privacy, iets dat als een publiek goed gezien wordt, en de noodzaak om informatie openbaar te maken zoals vereist door lokale regelgeving. Het onderzoekt tevens de complexiteit van het uitvoeren van de hele operatie; dat wil zeggen om een betalingssysteem te leveren dat verschillende technologieën omvat, met een groot aantal figuranten over de hele linie en verschillende facetten van informatie. De mogelijke CBDC’s privacyfuncties worden temidden van deze drie ruimtes geanalyseerd.
De technologieën die bij de implementatie betrokken zijn, zijn onder meer gedistribueerde grootboektechnologie, een gecentraliseerd systeem, kaarten en offline apparaten die voor opslag gebruikt worden, elk met verschillende privacyfuncties.
De betalingssystemen verwijzen naar hele ecosystemen waarin de centrale bank slechts één speler is. Andere systemen kunnen betalingsproviders zijn voor de betaler, banken plus betalingsverwerkers en verkopers. Het document onderzoekt de hoeveelheid privacy of openbaarmaking zoals van elke speler vereist wordt.
De soorten informatie die in het document overwogen worden, zijn eveneens vastgelegd. Afgezien van de hoeveelheid geld in saldo’s, wordt er tevens gesproken over het onthullen van de identiteit van de houder. Voor transacties onderzoekt het document naar de noodzaak om de betaler, begunstigde en het bedrag bekend te maken of geheim te houden.
De conclusie van het document is dat offline apparaten een privacyniveau aanbieden die het dichtst bij fiat valuta in de buurt komt. Hoewel gelaagde grootboeken een hoge mate van privacy bieden als het gaat om betalingsverwerkers en het publiek, heeft het nog een lange weg te gaan op het gebied van privacy bij geldtransactiekantoren en de overheid.
Hoewel de opmerkingen van het document over het gebrek aan privacy betrekking hebben op alle technologieën, werden er wel zero-knowledge proofs (ZKP) uitgelicht door te stellen dat het een beperkte hoeveelheid van vaardigheden biedt en dat er verborgen kwetsbaarheden kunnen zijn als gevolg van de combinatie van hun technische complexiteit en onvolwassenheid.
“Er zijn geen implementaties bekend die opgeschaald zijn naar een nationale bevolking. Het risico voor toekomstig gebruik zit in dit geval in de onbekende technische obstakels bij het toepassen van deze technieken op de Canadese bevolking en daarbuiten, zoals microbetalingen bij internet-of-things eindpunten,” vermeldt het document.